K, L, M, N, O

De aarmunt, ook bekend als groene munt (Mentha spicata), is een aromatische vaste plant uit de lipbloemenfamilie (Lamiaceae). Van oorsprong komt deze plant voor in Midden- en Zuid-Europa, waar hij zich regelmatig verwilderd vestigt. Pepermunt (Mentha ×piperata), een veelgebruikte variant in voeding en verzorgingsproducten, is ontstaan uit een kruising van aarmunt en watermunt (Mentha aquatica).
De bladeren van de aarmunt bevatten een rijkdom aan etherische oliën, waarbij carvon de voornaamste is. Dit bestanddeel komt ook voor in karwij, wat de munt zijn kenmerkende geur geeft. De bladeren bevatten echter weinig menthol, waardoor de smaak zachter is dan die van pepermunt.

De citroengele honingklaver (Melilotus officinalis), ook bekend als akkerhoningklaver, is een tweejarige of meerjarige plant uit de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae). Oorspronkelijk afkomstig uit Zuid-Europa, heeft deze plant zich inmiddels wereldwijd verspreid. Het is een slanke, onbehaarde plant die veelvuldig te vinden is langs wegen en op bouwland, en komt ook voor in duingebieden. De citroengele honingklaver bereikt een hoogte van 30 tot 150 cm en bloeit van juli tot oktober.

Luzerne (Medicago sativa), ook bekend als alfalfa, is een vaste plant die, afhankelijk van de variëteit en het klimaat, tussen de vijf en twaalf jaar kan leven. Met een hoogte tot één meter en trosjes van kleine paarse bloemen, lijkt de plant op klaver. De plant heeft een diep en krachtig wortelsysteem dat zich tot wel 4,5 meter kan uitstrekken.
Luzerne is inheems in Europa en wordt wereldwijd geteeld als veevoer. In Nederland wordt luzerne voornamelijk kunstmatig gedroogd voor de productie van eiwitrijk veevoer.

Citroenmelisse (Melissa officinalis) is een vaste plant uit de lipbloemenfamilie (Lamiaceae) die bekend staat om zijn citroenachtige geur. Deze plant groeit voornamelijk in Zuid-Europa, maar kan gemakkelijk worden vermeerderd in gematigde streken zoals Nederland en België, omdat hij 's winters overleeft via wortelstokken. De plant bereikt een hoogte van ongeveer 0,5 meter.
Citroenmelisse heeft een lange geschiedenis; al 2000 jaar geleden was de plant bekend bij verschillende volkeren. Vermoedelijk brachten de Arabieren de plant via Spanje naar Europa, waarna kloosters zich aanvankelijk met de teelt bezig hielden. In oude geschriften wordt vermeld dat de bladeren van citroenmelisse de maag verwarmen, de spijsvertering bevorderen, somberheid verdrijven en vrolijke dromen bevorderen. 

Hartgespan (Leonurus cardiaca) is een geurige vaste plant die behoort tot de lipbloemenfamilie (Lamiaceae). Van oorsprong uit Centraal-Azië, heeft deze plant zich over de hele wereld verspreid.
De bladeren zijn geschikt voor het kruiden van erwten- en linzensoep, en werden vroeger ook gebruikt bij het brouwen van bier. Al eeuwenlang wordt deze plant gebruikt vanwege zijn medicinale eigenschappen bij hartklachten en spierkrampen.
De plant groeit tot een hoogte van 30-90 cm en vormt wortelstokken en vierkante stengels met verspreide beharing. De bladeren, die middelgroen van kleur zijn, hebben drie tot zeven lobben en zijn aan de onderkant donzig behaard.

Kattensnor (Orthosiphon aristatus), ook wel bekend als Kumis Kutjing, heeft al eeuwenlang een belangrijke rol gespeeld in de Ayurvedische geneeskunde vanwege zijn heilzame eigenschappen bij de behandeling van urineweginfecties.
Deze plant behoort tot de Lamiaceae-familie en gedijt voornamelijk in tropische en subtropische gebieden, met een voorkeur voor locaties zoals wetlands, langs rivieren en moerassen, vooral in Zuidoost-Azië, met name Maleisië en Java. De naam "kattensnor" is afgeleid van de witte of lila bloemen met opvallende, draadvormige meeldraden, soms wel 3 cm lang.

Lavas, ook wel bekend als de maggiplant, is een vaste plant uit de schermbloemenfamilie (Apiaceae). De naam "maggiplant" verwijst naar de sterke geur, die doet denken aan het maggi-aroma. Het kruid is echter geen ingrediënt van het originele Maggi-recept.
Oorspronkelijk afkomstig uit Zuidoost-Azië en Iran, verspreidden de Romeinen lavas door heel Europa tijdens hun veroveringstochten. Tegenwoordig groeit de plant in grote delen van Europa en Noord-Amerika en komt ze incidenteel voor in het noorden van Thailand.

Moringa oleifera, ook bekend als de 'boom van het leven', gedijt in Afrika en Azië en staat bekend om zijn rijke voedingswaarde. De boom is een schatkamer van meer dan tientallen voedingsstoffen, waaronder maar liefst 47 antioxidanten. Met mineralen, eiwitten, vitaminen, bèta-caroteen, aminozuren en diverse fenolen in overvloed, zijn de bladeren van de moringa de ware opslagplaats van voedingswaarde.
Al eeuwenlang erkennen Aziatische en Afrikaanse culturen de voordelen van moringa oleifera. De boom is een integraal onderdeel geworden van hun dagelijkse voeding vanwege zijn veelzijdige toepassingen en voedingswaarde. Vanwege zijn overvloedige voordelen wordt moringa oleifera vaak liefkozend 'de boom des levens' genoemd.

Olijfbladeren, afkomstig van de wilde olijfboom (Olea europaea), zijn van nature rijk aan antioxidanten. Deze bomen, oorspronkelijk inheems in West-Azië, Egypte en Syrië, zijn nu een kenmerkende aanblik in het hele Middellandse Zeegebied, evenals in regio's zoals Zuid-Amerika, het zuiden van de Verenigde Staten, Zuid-Australië en de tropen. Al eeuwenlang wordt in het Middellandse Zeegebied olijfbladthee gedronken, en dit is niet verwonderlijk gezien de bekende antioxidante eigenschappen van olijfbladeren. Het is dan ook geen toeval dat de olijfboom vaak wordt aangeduid als de 'boom des levens'.

Oregano (Origanum vulgare) ook bekend als wilde marjolein, is een bijzonder kruid dat al duizenden jaren wordt gebruikt vanwege zijn gunstige eigenschappen. Het ondersteunt een gezonde darmflora en bevordert de spijsvertering. Bovendien heeft oregano voordelen voor het hart, de bloedvaten en de bloeddruk.
Het kruid behoort tot de familie Lamiaceae, waartoe ook rozemarijn, tijm en munt behoren. Oreganois bijzonder rijk aan carvacrol, wat het zijn kenmerkende pittige en enigszins bittere smaak geeft. De meest krachtige vorm van oregano groeit in mediterrane berggebieden, gedijend op kalkrijke grond. Tijdens het voorjaar bloeit de wilde oregano en trekken bewoners de bergen in om deze aromatische kruiden te verzamelen. 

Pepermunt (Mentha piperita) wordt vaak ingenomen om de spijsvertering te ondersteunen. Pepermunt is een lid van de lipbloemenfamilie (Lamiaceae) en wordt gebruikt voor het maken van pepermuntsnoep.
In de kruidengeneeskunde heeft pepermunt een lange geschiedenis die teruggaat tot het oude Griekenland. Daar werd het geurige pepermuntblad traditioneel gebruikt om de spijsvertering te bevorderen. Pepermunt bevat verschillende etherische oliën, waaronder menthol, menthone en cineol.
Pepermunt is ontstaan uit een kruising tussen watermunt (Mentha aquatica) en aarmunt (Mentha spicata). In de zeventiende eeuw werd deze plant in Engeland ontdekt op een veld met muntplanten. Hoewel de bladeren van nature een kamferachtige smaak hebben, ontstaat na extractie de kenmerkende pepermuntsmaak. 

Wild kattenkruid (Nepeta cataria) behoort tot een geslacht van 250 soorten in de familie van de lipbloemen (Lamiaceae). Het geslacht heeft nauwe verwantschap met Glechoma, Stachys en Prunella. Oorspronkelijk komt dit geslacht voor in Europa en Azië. De stengels groeien in knopen en vormen vaak dichte tapijten op de grond. De bladeren zijn grof getand en voelen zacht aan vanwege de beharing. De rechtopstaande stengels dragen kleine, buisvormige bloemen in paren die zich bevinden in de oksels van de bladeren.

De witte waterkers (Rorippa nasturtium-aquaticum, synoniem: Nasturtium officinale) is een plant uit de kruisbloemenfamilie (Brassicaceae). Deze soort lijkt sterk op de slanke waterkers (Rorippa microphylla), maar onderscheidt zich door kortere vruchten, zaden die in elk hokje in twee rijen liggen in plaats van één, en een zaadstructuur met ongeveer de helft minder mazen.
De witte waterkers groeit in en rondom water, zoals langs beken, sloten, plassen en in moerassen. Het is een slappe, onbehaarde plant die een hoogte van 10 tot 60 cm kan bereiken. De holle, vierkante, vlezige stengel kruipt vaak aan de basis.